Pomalujmy ich świat!

Mamy bardzo dobre wiadomości. Udało nam się zakupić potrzebne sprzęty dla każdego dziecka! Maksym otrzymał pionizator Baffin i ortezy, Alona ortezy oraz gorset. Georgii może już się cieszyć z nowego pionizatora Coco, a Artem z wózka aktywnego Sagitta Kids oraz pionizatora. Viki i Anastazja także dostali nowe pionizatory. Valeria ma już potrzebny gorset, a Tatiana wózek Bingo. Dmytro, Emiliia i Vladyslaw są szczęśliwi, gdyż otrzymali wygodne ortezy, które ułatwią im poruszanie się. W sumie przekazaliśmy: 5 par ortez, dwa gorsety, dwa wózki, pięć pionizatorów oraz specjalistyczne akcesoria do wózka na łączną kwotę 68 493 zł. Dziękujemy!

Spadły na nie niewyobrażalne nieszczęścia (m.in. SMA, porażenie mózgowe, padaczka lekooporna). Teraz na ich domy spadają bomby. Żeby ratować życie, musiały uciekać do Polski. Ciężko chore, niepełnosprawne, pokrzywdzone przez los dzieci z Ukrainy. Nie planowały tej wyprawy, wcale nie chciały się przenosić, ale nie miały wyboru. Ich rodzice i opiekunowie, w trosce o życie swoich podopiecznych, bez chwili namysłu musieli uciekać z kraju ogarniętego wojną. Nie było czasu na pakowanie, zabranie sprzętu rehabilitacyjnego. Poza tym byłby on zbyt ciężki i przeszkadzał w drodze. Teraz są już z nami, tutaj czują się bezpiecznie, jednak brak niezbędnego wyposażenia i finansowych możliwości jego zakupu sprawia, że ich sytuacja jest dramatyczna. Chcemy pomóc tym niewinnym niczego maluchom, które stały się ofiarami okrutnego świata. Nasi bohaterowie nie marzą o zabawkach, grach, telefonach, ale o wózkach, ortezach, chodzikach, pionizatorach, które sprawią, że ich życie stanie się godne, a ich świat znowu nabierze barw! Poznajcie ich:

Maksym

Maksym ma 11 lat, pochodzi z Zaporoża, cierpi na porażenie mózgowe i epilepsję. W Polsce mieszka w Lublinie i jest pod opieką Hospicjum dla Dzieci im. Małego Księcia. W Ukrainie pozostawił pionizator oraz ortezy, bez których nie jest w stanie funkcjonować.

Alona

Alona – 8-latka, pochodzi z Charkowa, choruje na wodogłowie, ma także problemy z układem mięśniowo-szkieletowym, z koordynacją i motoryką prawej kończyny oraz ze wzrokiem (krótkowzroczność, oczopląs). W Polsce uczęszcza do I klasy szkoły integracyjnej. Ma świetną pamięć, w ciągu 2 miesięcy w polskiej szkole opanowała podstawowe umiejętności językowe. Kocha matematykę i angielski. Dziewczynce potrzebne są ortezy oraz gorset. Dzięki nim Alonka będzie mogła łatwiej poruszać się i pozbyć uporczywego bólu kręgosłupa.

Georgii

Georgii ma 6 lat, pochodzi z Charkowa. Jest radosnym i wiecznie uśmiechniętym chłopcem. Cierpi na porażenie mózgowe, padaczkę, częściowy zanik nerwów wzrokowych obu oczu oraz końsko-szpotawą deformację stopy. Chłopiec bardzo lubi jak jego mama jest szczęśliwa. Teraz mama trochę się martwi, bo boi się, że syn może zaprzepaścić to, co wypracował poprzez wiele miesięcy ciężkiej pracy. Do kontynuacji terapii, którą rozpoczął w Ukrainie, a która przynosi bardzo dobre efekty, potrzebny jest mu pionizator statyczny z regulowanymi podnóżkami oraz ortezy. Georgii już nie może się ich doczekać.

Artem

Artem to 8-latek, pochodzi z okolic Lwowa. Cierpi na zespół Westa – ciężką postać padaczki lekoopornej, mózgowe porażenie dziecięce. Chłopiec jest upośledzony psychoruchowo – nie chodzi, nie mówi, ma utrudniony kontakt z otoczeniem. Potrzebuje specjalistycznego wózka inwalidzkiego oraz chodzika. Dzięki nim Artem mógłby wychodzić na spacery razem ze swoją ukochaną siostrą, teraz może jedynie odprowadzać ją wzrokiem.

Tatiana

6-letnia Tatiana pochodzi z obwodu lwowskiego. Obecnie przebywa w Polsce, jest pod opieką Hospicjum dla Dzieci im. Małego Księcia w Lublinie. Cierpi na: zespół Dandy-Walkera z ciężkimi zaburzeniami motorycznymi, małogłowie oraz padaczkę. Tatianka prosi o specjalistyczny wózek inwalidzki. Dziewczynka większość czasu spędza zamknięta w czterech ścianach, wózek będzie jej oknem na świat.

Valeria

Valeria ma prawie 8 lat, pochodzi z okolic Lwowa. W Polsce jest pod opieką Hospicjum dla Dzieci im. Małego Księcia w Lublinie. Dziewczynka choruje na SMA – rdzeniowy zanik mięśni. Bardzo chciałaby mieć znowu pionizator, ortezy i gorset. W tak ciężkiej chorobie są one nierozłącznymi towarzyszami codziennego życia.

Anastazja

Anastazja ma 16 lat i także jest pod opieką Hospicjum dla Dzieci im. Małego Księcia w Lublinie. Przyjechała do nas ze Lwowa. Choruje na mieszaną postać porażenia mózgowego, małogłowie, padaczkę, genetyczną chorobę jelit. Dziewczynkę czekają skomplikowane operacje kręgosłupa oraz jelit. Anastazja i jej mama marzą o wielofunkcyjnym wózku inwalidzkim oraz ortezach, dzięki nim ich życie stanie się dużo łatwiejsze.

Vladyslaw

Vladyslaw to 9-letni chłopiec z Chersonia, który od urodzenia walczy z niepełnosprawnością. Cierpi na dziecięce porażenie mózgowe. Urodził się jako wcześniak o wadze 1750 gramów. W wieku 6 lat, dzięki intensywnej rehabilitacji, zaczął mówić. Vlad uwielbia się uczyć i kocha muzykę. Po dramatycznej ucieczce z Ukrainy zamieszkał w Gdańsku, gdzie został zapisany do szkoły. Chłopiec bardzo prosi o ortezy, dzięki którym będzie mógł uczestniczyć w zajęciach szkolnych.

Viktoria

5- letnia Viktoria jest opóźniona psychoruchowo, cierpi na padaczkę (zespół Westa) oraz niedowład kończyn górnych i dolnych. Jest pod opieką Hospicjum dla Dzieci im. Małego Księcia w Lublinie. Dziewczynka kocha zwierzęta, uwielbia słuchać bajek i śpiewać piosenki. Wszystkie jej sprzęty rehabilitacyjne pozostały w Ukrainie w Melitopolu, obwodzie zaporowskim. Dla Viktorii bardzo ważna jest pionizacja, dziewczynka nie chodzi ani nie siedzi, w Ukrainie była regularnie rehabilitowana, mama boi się, aby nie zaprzepaścić tego, co udało jej się osiągnąć, dlatego bardzo prosi o pionizator.

Dmytro

8- letni Dmytro pochodzi z okolic Charkowa. Chłopiec jest upośledzony psychoruchowo, cierpi na porażenie mózgowe, ciężką padaczkę i hipoplazję prawej nerki. Mimo ciężkiej choroby Dmytro stara się samodzielnie chodzić, lubi słuchać opowiadań i bawić się muzycznymi zabawkami. Chłopiec prosi o ortezy oraz gorset, które musiał zostawić w domu, a bez nich trudno mu funkcjonować.

Emiliia

Emiliia ma 13 lat, przyjechała do Polski ze zbombardowanego rejonu rówieńskiego. Dziewczynka cierpi na SMA 2. Mimo ciężkiej choroby jest bardzo pozytywna i otwarta na świat. Lubi rysować, rzeźbić, oglądać seriale, ale przede wszystkim spacerować z przyjaciółmi. Jej marzeniem jest znów mieć swoje ortezy, który sprawią, że jej życie stanie się o wiele łatwiejsze!